wonen

genereuze stad zwolle

Onlangs was Maartje ter Veen van Studio Marcha uit Groningen voor de tweede keer te gast in het Stadscafé van Club Cele. Club Cele besteed in het Stadscafé het komende seizoen aandacht aan De Genereuze Stad en we zijn vastberaden om van Zwolle een genereuze stad te maken. Hoe doe je dat dan?

botsen we wel genoeg?
Een diverse samenleving gaat niet over ‘samen’ en ‘meedoen’, maar veel eerder over botsing en ongemak. In een diverse samenleving is sprake van culturele mobiliteit – het moment dat je de ander tegenkomt en geconfronteerd wordt met het anders-zijn,” zo legt ze het uit op haar website.

Bijzondere tijden, tijd voor een nieuw systeem?!
We leven op dit moment in een rare periode. Sinds het Coronavirus ook in Nederland voor veel verwarring en onrust zorgt, is sociale distantiëring de werkelijkheid geworden. We vinden het moeilijk om eraan te wennen, maar het moet écht. Dat hebben wij nog niet eerder ervaren. Als je minimaal honderd contactmomenten per week hebt is dat wel even slikken. Transformeren we hierdoor naar een nieuwe manier van samenleven? Met een nieuwe manier van zakendoen? En dus met een nieuwe rol voor de economie? De hele grote bedrijven gaan het moeilijk krijgen nu we onze directe omgevingen en lokale economieën herontdekken. Als je hierover meer wilt weten dan raad ik je aan om bijvoorbeeld Kees Klomp op LinkedIn te volgen.

Als we fijn willen blijven leven dan moet er veel veranderen: systemen moeten om, steden en huizen moeten anders en ook ons gedrag heeft een make-over nodig. Met een open en nieuwsgierige blik heeft Maartje ter Veen onderzoek gedaan. En is haar overtuiging dat het kleine meer invloed heeft dan we doorgaans beseffen. Dat onderschrijft gooitz volledig.

[Afbeelding: Studio Marcha!]

Geef drie wildvreemden een compliment
Aan het eind van de avond kregen alle deelnemers een klein cadeautje van Maartje. Een kaartje met daarop een simpele opdracht om bij te dragen aan de Genereuze stad: Geef drie wildvreemden een compliment.
In de genereuze stad geven we graag complimenten, vooral aan mensen die we nog niet kennen. Probeer maar eens! Helemaal in deze tijd van sociale afstand is het fijn om iemand die je niet kent een compliment te geven!

Bron: Studio Marcha; Gooitske Zijlstra [gooitz]; Club Cele

5 en 6 op onderzoek uit

Bij Club Cele programmeer ik elke tweede dinsdag in samenwerking met het Zwols Architectuur Podium en Provincie Overijssel het Stadscafé, verbinden en samenwerken in de Spontane stad Zwolle. En op dit moment ook samen met gemeente Zwolle en gaat het in het Stadscafé over de stedelijkheid van Zwolle in het kader van de omgevingsvisie die in 2018 van kracht gaat.

In februari vertoonden we de film Citizen Jane, battle for the city. Een bijzondere documentaire over urban activiste Jane Jacobs en stadsplanner Robert Moses. Met het gedachtegoed van Jane Jacobs nog vers in ons geheugen zijn we 11 april met een groep experts op een verkennend onderzoek in de stad gaan doen, tijdens de “Strip the city” fietstocht. Vier groepen, onder leiding van architect en redactielid Herman Reezigt, stedebouwkundige Henk Snel, trendwatcher Mirjam Dijkstra en stadsantropoloog Marije Valk, fietsten verschillende routes. Terug bij Club Cele is die avond hele waardevolle input gedeeld. Onder het vertonen van de vele foto’s die onderweg waren gemaakt koppelden de groepen hun bevindingen terug. Hieruit zijn een aantal mooie onderzoeksvragen gefilterd waar we in de volgende Stadscafé’s verder mee aan de slag gaan.

Tegelijkertijd waren we er ons ter dege van bewust dat we dezelfde expeditie óók met andere mensen zouden moeten ondernemen, van andere leeftijden, mensen die andere interessen hebben en de stad dus op een andere manier zien en gebruiken.

Zesjarigen op stadsexpeditie
Meestal als het gaat over het ontwerpen van een stad, de openbare ruimte, placemaking, praten over wat stedelijkheid is, aan de slag gaan in de openbare ruimte dan word ik heel erg blij. Alleen worden maar al te vaak de usual suspectst ingevlogen zoals de experts, het bedrijfsleven, de overheid, bevlogen stadmakers en studenten. Eefke Meijerink, moderator van het Stadscafé en ik trokken de stoute schoenen aan naar aanleiding van het Stadscafé op 11 april en bedachten dat we ook met kleine bewoners van onze stad de stad eens moesten bekijken.  Zo gezegd zo gedaan. Samen met Eefke Meijerink bedacht ik de stadswandeling met vijf-, en zesjarigen.

Ga je mee de stad bekijken?
Je kunt natuurlijk niet tegen een kind van vijf of zes jaar zeggen dat ze mee gaan doen aan een Strip the City tour, dus de vraag aan hen was: Ga je mee de stad bekijken? Mijn partner Jerry van der Bol, beeldend kunstenaar, maakte er een prachtig beeld bij en samen met de warme chocolade melk met slagroom kwam een mooi groepje op onze oproep af. Eentje zelfs gewapend met een vergrootglas, fantastisch!
Wat zien vijf-, en zesjarigen, waar letten ze op, wat vinden ze mooi, wat vinden ze lelijk. Eefke had haar dochter Bloem en vriendjes en vriendinnetjes gevraagd mee te gaan. En de ouders die mee wilden wandelen en kijken waren van harte welkom. We vroegen hen goed om zich heen te kijken.

Wat viel hun op?
We zijn gestart op het Assendorperplein en liepen vanaf daar naar Cafe Foye, het theaterrestaurant in schouwburg Odeon in de binnenstad. Het Assendorperplein vinden ze maar saai. Er moeten veel meer bloemen en groen komen en veel meer kleur op dat plein werd geroepen. Dit horen we de rest van de wandeling meerdere keren. Ondertussen klimmen ze overal op en in, kan een speeltoestel veel hoger en zijn ze nieuwsgierig. Zo nu en dan zien ze een verborgen kabouter, die in de hele stad zijn te vinden.

Zo nu en dan staan we stil en vragen we naar wat ze zien. Bij een muur waarop graffiti is gespoten vinden ze de kleuren mooi, maar of het kunst is of lelijk daar komen we niet uit. Ook hier is gaat het weer om kleur. Bij het passeren van het Dominicanen klooster vragen we of het een veilige plek is en één van de kinderen denkt dat het klooster niet zo veilig is omdat het al zo oud is. Stort het in? Terwijl wij op zoek waren met deze vraag naar de verkeersveiligheid, te grappig.

Wat vinden ze dan belangrijk? De meeste kinderen vinden dat alles schoon en opgeruimd moet zijn en dat vinden ze niet op de route van het Assendorperplein naar de binnenstad. De muren, de hekken en de daken moeten veel meer kleur hebben, die vinden ze nu heel saai. En na de wandeling constateren we dat de favoriete kleuren roze, geel, lichtblauw en blauw zijn.

De moeders die mee wandelden wensen een ‘losloop route’ naar het centrum. Zij ervaren de route als knap gevaarlijk en die laat je je kinderen van vijf of zes niet alleen lopen of fietsen. Een oplettend kindje draagt een simpele oplossing aan: ‘Een glijbaan van elk huis naar de stad, dat zou leuk zijn!’

Wat ons opviel was dat de kinderen in het moment zijn en zich niet over morgen of overmorgen zorgen maken. Eefke en ik zijn heel erg blij met de waardevolle input die we op 9 mei gaan delen in het volgende Stadscafé! Er volgen nog tekeningen van de kinderen die post ik hieronder.

Met de chocolademelk-snor nog vers op hun lippen bedanken de kinderen ons en genieten ze van hun welverdiende vakantie.

Wat was dit oprecht leuk om te doen! Bedankt aan alle kinderen en hun ouders!

De getekende visie van een vijf of zes jarige op Zwolle